“Vandaag is roze…..

….de kleur van mijn wasgoed.” Ja, zelfs mijn gloednieuwe wasmachine kon geen weerstand bieden aan dit verkleurde gegeven. En mijn gemakzucht weerhield mij er ook helaas niet van kleur van wit gescheiden te houden. Waarom ook? In het verleden ging het altijd goed, ook met mijn onlangs overleden gecremeerde (hij stond in de fik) wasmachine.

Wanneer ik maar een paar witte elementen (lees: wasgoed) tot mijn beschikking had, die ik op zeer korte termijn weer wilde dragen, stopte ik het vrolijk bij mijn gekleurde wasgoed om het vervolgens op 30 graden weer fris en fruitig te laten spoelen…in de veronderstelling dat 30 graden het verkleur-proces nooit zou kunnen toe laten. nou, ik heb het gemerkt. Mijn was goed was, of is: was fout! Mijn favouriete witte spijkerbroekje, helemaal roze!!! Al gauw relativeer ik mezelf met het feit dat het maar een spijkerbroek is, niet meer dan een stukje stof waarvan er per dag duizenden worden gefabriceerd en waarvan ik er duizenden…nee,dat is een grapje, maar een aantal per jaar van koop. Het lullige is, dat deze juist nu perfect passen bij mijn hedendaagse omvang en ik niet van plan was (gezien de herfst weer op korte termijn zijn intrede gaat doen) nog wit materiaal te gaan kopen. Na heftig her-wassen met vanish (waarvan deze poets-held denkt het roze weer wit te gaan krijgen), blijft het roze toch roze. Tegelijkertijd wordt ik me zeer bewust van de commercie. Vanish vanished duidelijk niet zoals het predikt te doen…of ben ik gewoon een drol door de knalroze sarong bij mijn wasgoed te voegen? Mm, ik ben bang van wel…maar nu afstand doen van haar? Nee, dat gaat niet gebeuren. De sarong heb ik vorig jaar meegenomen uit Maleisie en is me te dierbaar. Grappig genoeg heeft de sarong, de boosdoener in het geval van mijn tot roze verkleurde wasgoed, meer geschiedenis dan het witte tot roze gekleurde goed. En weer relativeer ik mezelf met de gedachte; waar gaat het eigenlijk om in het leven? Een verkleurd kledingstuk, of een kledingstuk die je terug brengt naar beleefde, gekoesterde en warme herinneringen? En vrolijk zing ik, met een rose in mijn handen: “Vandaag is roze, de kleur van mijn wasgoed….Vandaag is ….etc….”