” Op zoek naar geluk “

Al zou je nog zo graag willen, het is nauwelijks te definieren. Ongrijpbaar. Geluk, een woord dat hetgeen symboliseert waarnaar wij mensen zo diep verlangen…en het eigenlijk nooit compleet zijn. Heel even, soms in en op een klein moment, waarvan je weet en voelt ‘ja, dit is het!’ en je het woord letterlijk door je aderen voelt stromen als de golven van de zee naar de branding, als brandende zonnestralen die je huid doen verwarmen met dit gelukzalige gevoel..dan heel even omvat het leven, jouw leven dit woord en het woord omvat jou. Ik vind het intrigerend hoe dit woord ons mensen in haar greep houdt zonder dat we er al te bewust van zijn, maar ervaar ook de melancholie die schuilt in het zoeken naar dit woord, geluk.

We gaan op cursussen, praten met personal coaches, nemen een sabbatical, gaan op reis, nemen ontslag, veranderen van baan, krijgen kinderen, nemen een huisdier, schrijven een liedje (!) , kopen een nieuwe outfit, of een dure auto, scheiden, zoeken een partner, surfen op dating sites, verhuizen, emigreren en zelfs wanneer men minachtend spreekt over een ander, vertel je eigenlijk dat je heel erg behoeftig bent naar het woord. Geluk is een levens doel op zich, maar laat zich zien in louter kleine eenvoudige momenten die je vaak niet ziet aankomen. Het streven gaat gepaard met hobbels en rotondes, kruisingen en along the way ga je beseffen dat je het nooit continu compleet zult zijn. Deze staat van tevredenheid, gelukzaligheid. Ik denk aan de Dalai Lama en of hij deze staat van Nirvana, verlichting kan behouden, elke seconde, elke minuut, elk uur van de dag? Maar het is de reis naar dit levens doel op zich, dit verlangen dat de mens doet streven naar dat gelukszalige gevoel. Without the low’s, you can’t feel the high’s…zo zal het bedoeld zijn…denk ik…maar ook ik blijf zoeken naar dit woord en het summum van geluk.
Kim