Verlangen naar geborgenheid,
die armen groot en sterk
Je dragende over donkere wolken
en door de storm der stormen
weet hij jou te behouden,
niet te verliezen ,
noch te bedrukken
maar juist voor jou te kiezen
en je te laten
zijn
zoals jij bedoeld bent
en hij reeds is
geworden
Ontsprongen uit liefde
van een,
en ander
ontmoet elkaar
tot
samen bevonden
en zich versmelten
tot
een
Lees meer
<p mce_serialized=”13″>….is hier! En ik vraag me af, op deze winterse woensdag, wat men beweegt? Wat doet je voelen? Zondagnacht kwam ik om kwart voor drie ’s nachts thuis van een optreden. Een stil gevoel, alleen op de weg in de donkere nacht met enkel het licht van sneeuw dat mij tegemoet kwam. Ik reed voorzichtig, want het was glad op de weg en ik wil graag heelhuids thuiskomen. Eenmaal voor mn huis aangekomen, bleef ik even stil staan om de vallende sneeuw vanuit de hemel te aanschouwen en te voelen. Eigenlijk heel bijzonder, sneeuw. Dat was een fijn moment!<p mce_serialized=”13″>Deze emoties leiden tot moties en inspireert weer tot nieuwe songs. En nu ik erover na denk, heeft het misschien wel ergens met de sneeuw te maken. Mijn nieuwe song heet ‘in the light’ …in het licht van de sneeuw? ‘everything gets different point of views’ …, grappig, die hersenspinsels…<p mce_serialized=”13″>Met een beetje weemoed, maar vooral opluchting, denk ik terug aan 2009. Een bewogen jaar, waar ik veel lessen heb geleerd. Nu ik weer op mezelf ben, heb ik beter overzicht en kan ik me volledig geven in en aan hetgeen ik zo lief heb: muziek. De rest komt vanzelf wel. In ieder geval wens ik, dat ik veel integere mensen blijf ontmoeten. En ja, begin bij jezelf ! En voor degenen die ik eerder heb mogen ontmoeten en dit nog niet geheel beleven; goed blijven voelen en wees eerlijk met jezelf en tegen je dierbaren. Speel niet met iemands hart, want je verwondt het jouwe ook. <p mce_serialized=”13″>Maar tegelijkertijd, het leven is om te leren..<p mce_serialized=”13″>In mijn concert in de Vest, wat 19 mei 2010 gaat plaatsvinden spelen deze thema’s een rol; verlangen, liefde, teleurstelling, verdriet, hoop, moed, vertrouwen, integerheid…en liefde voor het leven en jezelf…..<p mce_serialized=”13″>En ergens tijdens de coitus tussen mijn vader en moeder moet er iets gebeurt en ontstaan zijn, wat mij doet bewegen tot het schrijven en voelen van deze verhalen, of ook wel hersenspinsels genoemd. Ik ben er dankbaar voor!<p mce_serialized=”13″>liefs, Kim<p mce_keep=”true” mce_serialized=”13″> <p mce_serialized=”13″>
Lees meer
<p mce_serialized=”28″>December, de laatste maand van het jaar, 2009. Alsof het jaar pas begonnen is, naderen we toch echt het laatste jaar van een nieuw decennium., 2010. Dromen, sommige vervuld en andere nog te verwezenlijken. Tijd…. Je eigen tempo, je eigen stappen zetten, je eigen weg vinden en je hart volgen, dus goed blijven voelen. Vanuit mijn raam aanschouw ik de witte wereld. Toevalligerwijs vernam ik gisteren van het journaal dat een ‘belangrijke’ drugsbaron uit Mexico om het leven is gebracht en hoogstwaarschijnlijk strooit hij nu net vanuit de hemel zijn laatste met wit poeder gevulde zakjes leeg over de aarde. Een witte wereld, licht, positief en vooral ook fris…..Zeker wanneer je in een huisje woont dat stamt uit het jaar 1880 (om en nabij). Uniek als het is. Een witte wereld, neutraal, kleurloos en toch wit. Wat zal onze witte wereld ons brengen? Is het een voorbode? Of is het gewoon sneeuw of toch wit mexicaans poeder? Laat het in ieder geval een positieve ‘drug’ zijn en ons nieuwe jaar goed van start laten gaan. Met gezondheid en veel liefde. Vrienden en familie. Genieten en durven, stappen zetten, vanuit de sneeuw tot straks op het groene gras. Het is maar net hoe je de dingen ziet, sneeuw, wit poeder, sentiment, evolutie, verandering, licht ?<p mce_serialized=”28″>Fijne feestdagen en al het goeds voor weer een nieuw jaar!<p mce_serialized=”28″>liefs, Kim
Lees meer
Gevoel, wat een vaag begrip, maar ook weer zo duidelijk aanwezig.
Ergens binnen in jouw wezen, houdt het je geest en lichaam bezig.
Verstandelijk soms te imponeren, maar het gevoel trapt daar toch niet in,
want zij denkt niet binnen grenzen en krijgt uiteindelijk toch haar zin.
Lees meer
“klek, gkllek”, was ongeveer het geluid van de grote perferator, die de sympathieke dame van afdeling burgerzaken zonder blikken of blozen gecontroleerd en bekwaam door mijn vandaag officieel bekroonde ‘oude paspoort’ boorde. Als een schot door mijn verleden, als een boek wat dicht geslagen wordt en als zijnde antieke documentatie opgeborgen gaat worden in een kast bij de andere kopstukken van vervlogen dagen.
Lees meer
….de kleur van mijn wasgoed.” Ja, zelfs mijn gloednieuwe wasmachine kon geen weerstand bieden aan dit verkleurde gegeven. En mijn gemakzucht weerhield mij er ook helaas niet van kleur van wit gescheiden te houden. Waarom ook? In het verleden ging het altijd goed, ook met mijn onlangs overleden gecremeerde (hij stond in de fik) wasmachine.
Lees meer
Al stroomt het water op dit moment levendig uit de hemel (de wereld huilt, maar laat ook los en schoont zich op), voldaner moe dan hoe ik me nu voel, heb ik me in tijden niet gevoeld. Alsof alles van me af stroomt, wat niet in beweging was of kon komen. Alsof ik nu voel dat er zoveel meer is en alles wat je daarvoor kunt doen, is eens een andere weg in te slaan. Change direction!
Lees meer
My eyes can be troubled, but my heart is still fair and time can only release the salt.
Of promises made on love’s parade in the bubble of the child in the adult.
The words do not say nor express the tale of the heart, the wings of the soul in search of.
Lees meer
Onvoorwaardelijk is tot op zekere hoogte niets, maar ook weer alles. Liefde ervaren in de meest pure vorm voelt als zijnde onvoorwaardelijk, maar is ook weer niet vanzelfsprekend. Onvoorwaardelijk, zonder voorwaarden gekoppeld te zijn aan de ander, maar toch onder de voorwaarden dat je beiden om elkaar geeft en voor elkaar gaat. De bijzondere liefde die ik ervaar bij echte dierbare vriendinnen, is die onvoorwaardelijk? Nee, maar ook weer wel. Het dualisme, het contrast. De complementaire, opponente, and ambiguous (vind ik zo’n mooi woord!!) ways of life! Het ying en yang, het donker en het licht. Het zwart-wit, maar dan juist het zoeken naar het grijs; de balans.
Lees meer
De lucht is bedekt met een wit grijs wollige deken die grauw aandoet op deze donderdagmiddag. De vochtige druppels aan de nog achter gebleven bladeren aan de bomen, herinneren mij aan de stilte en de leegte die is achter gelaten. Zo blij als ik ben om deel te nemen aan the voice die mij mijn droom kan doen waarmaken, zo blij als ik ben weer beugelloos door het leven te gaan….zo realistisch en kaal en recht in mijn hart, in de kern, voelt dit gevoel wanneer er iemand de aarde verlaat.
Lees meer