zodra ik je zie, vraag ik je om een gunst. Heel even maar… om een ritje… of wel 2 ritjes, 2 enkeltjes bij je te boeken. Daar, naar terug in de tijd, waar ze nog heel is. Of naar de toekomst, waar ze weer heel is. En waar we lachen en dansen, en onbevangen naar de kinderen kijken die spelen op het gras. Naar een leven waar de toekomst oneindig leek en het heden voor het op rapen. Waar wij niet over na dachten. Niet zoals nu. Dus zodra ik je zie, vraag ik je om een gunst. Voor haar, voor hen, voor mij, voor ons… om onze harten iets te verlichten .. en onze onbevangenheid te laten herleven. Wil je dat doen professor Barabas, als ik je zie?
Lees meer

Al zou je nog zo graag willen, het is nauwelijks te definieren. Ongrijpbaar. Geluk, een woord dat hetgeen symboliseert waarnaar wij mensen zo diep verlangen…en het eigenlijk nooit compleet zijn. Heel even, soms in en op een klein moment, waarvan je weet en voelt ‘ja, dit is het!’ en je het woord letterlijk door je aderen voelt stromen als de golven van de zee naar de branding, als brandende zonnestralen die je huid doen verwarmen met dit gelukzalige gevoel..dan heel even omvat het leven, jouw leven dit woord en het woord omvat jou. Ik vind het intrigerend hoe dit woord ons mensen in haar greep houdt zonder dat we er al te bewust van zijn, maar ervaar ook de melancholie die schuilt in het zoeken naar dit woord, geluk.
Lees meer

Beetje bizarre titel, maar het houdt me bezig. Je zou willen dat je er op een luchtige wijze naar kan kijken. Naar een tumor. Wat is zo’n ding? Wat voor kleur zou het hebben als het kleur zou bekennen? Waarom laat het zich zien en waarom doet ie ons en zovelen pijn? Moet je vriendschap sluiten met de tumor om hem zo ten val te brengen, even genadeloos als dat hij is gekomen? Misschien is hij een zij…of toch onzijdig? Het, dan maar. Misschien is het de bedoeling het met humor te bestrijden? Maar ik geloof niet dat er humor in een tumor zit. Ik geloof wel dat er stoffen in je lichaam zitten (is overigens anatomisch/fysiologisch vast gesteld) die vrijkomen als je humor hebt, humor gebruikt, waardoor je fysiek en mentaal sterker wordt. Toch heeft het leven me verbaasd, dat het je zomaar door elkaar kan schudden, ongevraagd, niet altijd je hand vasthoudt en vertrouwen doet wankelen. Nee, er is geen humor te zien in een tumor. Wel machteloosheid en kwetsbaarheid…en angst. Angst voor hetgeen we niet kunnen zien en voor wat gaat komen. Maar dat is het enige waar we wel grip op hebben; om te kunnen kiezen de angst los te laten. Angst is je grootste remming en hoop doet immers leven. Ach, alsof ik het allemaal snap…natuurlijk niet. Daarom schrijf ik, om te ademen, om te uiten… en omdat ik diep van binnen hoop dat ik het ga begrijpen…ook al weet ik dat ook dat niet gebeurt….

Kim
maart, 2012
Lees meer

Waar ga je heen als je er niet meer bent?
Ga je naar de hemel, of is je bestemming onbekend?
Heb je daar nog dromen, of laat je alles los?
Is er daar die rust waar je lijf om vroeg?
Waar ga je heen als je er niet meer bent?
En ben je daar alleen of is er iemand die je kent?
Om daar de tijd te doden…in eeuwigheid bevrijd
van alles wat er was en is, waar je van lijdt
Waar ga je heen als je er niet meer bent?
Kom je nog voorbij in een droom of een wens?
Dat je was gebleven en kon blijven
in de bloei van je leven
Waar ga je heen als je er niet meer bent?
Verankerd in de harten van dierbaren
als een nimmer dovende kaars
en immer gekoesterde liefde voor jou
En waar de wind je brengen mag,
je ziel zal blijven verschijnen in de zon
in elke lach

6 oktober
in memoriam voor : Martijn van ’t Hoff
Lees meer

Like one of the best selling records Fleetwood Mac wrote, rumours, these are some rumours as well. Bold and mean without a sense of sympathie, but out there like a stone wanting to beat you down. Only rumours are like a boomerang; they find their way back to you. The boomerang like a symbol for karma. And the only thing that can stop the boomerang from hitting you on its return, is to put a big mirror in front of you. Being able to see, feel and reflect the rumours you started to your own spirit, soul and mind. Starting to make that change by looking at yourself and the motions and emotions of and in your life. Release yourself from negativity, from bad energy and release yourself from spreading them around, release yourself from rumours because they never bring love nor hapiness. Surround yourself with positivity, with good beautiful energy and spread it out around the world. The only rumour you can spread is that love heals and love is the answer to all our indifferences, hurt or quilt. And when the boomerang of love that you spread hits you while it returns, you receive the best gift of life. And there are no words needed at all.
Kim
Lees meer

De meeste dromen zijn bedrog…..misschien wel! Maar misschien ook niet. Ik heb regelmatig van die dromen, visioenen die soms ook uitkomen. Mijn droom was ook ooit verder te komen met mijn eigen muziek. Nu ben ik door TVOH in zekere zin iets dichterbij gekomen..in bekendheid werven…maar ook nu dienen zich weer nieuwe uitdagingen aan…en bovendien zijn we al weer ruim 4 maanden verder. The Voice is geen garantie, het leven verloopt niet altijd zonder slag of stoot…echter hoop ik wel dat de echte fans, de mensen die me graag weer willen horen, op me wachten. Ik zou namelijk ook veel sneller met een eigen plaat willen komen, maar dat schijnt niet zo te werken. In ieder geval kan ik wel zeggen dat het echt een eigen geschreven nummer is dat ik uit mag brengen. Dat was en is mijn droom: een eigen nummer uitbrengen….nog even geduld (mm, een schone zaak, toch?!…) en dan maar hopen dat die droom echt bewaarheid mag worden. Of zijn dromen toch bedrog?

Liefs,
Kim
Lees meer

Volgens mij waren we 15 jaar jong. Ik en vriendin Francien, toen we op een zomerdag in de bijkeuken van haar ouders in bikini ons achterkantje, onze bilpartij in spiegelbeeld bewonderden….of beter gezegd beoordeelden….of nog beter gezegd veroordeelden. AL enigszins op de hoogte zijnde van de commercie, het ideale figuur en alom geprezen schoonheden, modellen die met maatje 34 en perzikhuidjes pronkten op de bladen van o.a. de Yes en Avant Garde, probeerden we dit terug te traceren in ons spiegelbeeld. Ik zou toch zweren dat ik toen beginnende sporen van cellulitus vond op mijn billen?! Wat een giller, denk ik nu. Kun je nagaan hoe jong we nog waren en in hoeverre je zelfbeeld met je speelde, want met het spiegelbeeld was destijds nog niets mis. Echter nu dient zich de ware kritische periode aan. Vele columns hebben zich reeds gewijd aan dit evolutionaire gegeven en ik mag daarom niet uitblijven, want, jawel dames, ook ik was al gewaarschuwd; na je dertigste, dan gaat het gebeuren. Het verval. Je stofwisseling gaat trager werken en waar ik eerst kon eten wat ik wilde met mijn maatje 36, kom ik nu spontaan van aan.Waar ik eerst kon drinken wat ik wilde, krijg ik nu de volgende dag een kater cadeau en een futloos gevoel waar geen aspirine tegen bestand is. En ook mijn perzikhuidje vertoont haar eerste tekenen van fijne lijntjes en pigmentvlekjes. Misschien meer perzikken eten? What’s happening here? Ik heb altijd regelmatig gesport. Niet eens alleen om het feit dat het goed is voor het behoud van je figuur, maar zeker ook omdat het zo lekker voelt en bovendien ontspannend, gezond is voor lichaam en geest. Echter nu sport ik ook uit pure noodzaak, wil ik nog eens in zo’n hip kort leren shortje als tijdens de finale van TVOH paraderen! En laten we alert blijven, dames van Nederland: Bikini time doet gauw weer zijn intrede en dan moeten we scherp zijn, er klaar voor zijn en met verve de kustlijnen kunnen bewandelen zonder veilige pareo’s om ons middel verwikkeld! Al sinds 1992 dans ik bij Els Gonzalez, moderne jazz dance. Een ongelooflijke goede lerares die uiterst lenig, nog immer energiek en gracieus haar passie en liefde voor de dans over weet te brengen. Wat een gave als je zo kan dansen als zij! En ik durf te zeggen dat mede door jaren ballet mijn benen nog redelijk in vorm zijn! Wanneer we met de hele groep over de diagonaal gaan, roep ik zachtjes tegen mijn vriendin Siema; Focus,focus, denk aan de bikini time die nadert!! En ijverig en doelbewust dansen we over de diagonaal, alsof wij zelf grip op de tijd kunnen krijgen.

Kim
Lees meer

“Het is donker en je valt er zomaar in!”…..eh….,het zwarte gat?? Onvermijdelijke beschrijvingen, spreekwoordelijke aanduiding voor leegte en goed bedoelde vragen van voorbijgangers, kennissen, die zich afvragen of ik nu in een zwart gat ben gevallen. Nou, zeg ik, zo te zien niet, want ik sta hier voor je!! Helaas kan niet iedereen mijn grapjes waarderen, waarop ik vervolgens kort en bondig een betoog verkondig over het wel en wee van het meisje uit de klei die toch zomaar voor een miljoenenpubliek stond te zingen een aantal maanden lang en breng ik subtiel over hoe het haar nu vergaat. Met een gerust hart gaan de gangers weer voorbij en vervolg ik, alwel mijmerend, mijn weg. Even bevangen door dit fenomeen, deze uitdrukking, die overigens op meerdere vlakken van toepassing kan zijn:) Alsof ik maanden lang met mijn hoofd in de wolken heb gelopen en ben neer gesabeld, alsof ik maanden lang een kuil voor een ander heb gegraven en er zelf in ben getuimeld, alsof ik omhoog ben geklommen en keihard naar beneden ben gevallen. Nee, het is geen zwart gat, ik ben trouwens ook niet voor 1 gat te vangen. Maar het is een nieuw en fris panorama. Wanneer de top van de berg is bereikt, betekent niet dat al je dromen zijn verwezenlijkt en er geen uitdagingen meer zijn. Er zijn namelijk nog vele andere bergen te beklimmen. The voice was absoluut een hoogtepunt, maar ben weer rustig naar de voet van de berg gelopen en zwem nu even in het verkoelende riviertje die aan de voet van de berg stroomt en zwem door naar de zee. Goed overwegende welke kant op te gaan en het beste is om met de stroom mee te zwemmen, al mag je best een zalm zijn op zijn tijd!! Geen kudde dier zijn in ieder geval. Dus, nee, geen donker zwart gat om uit te klimmen, in tegendeel! Maar een zee van mogelijkheden om doorheen te zwemmen. Ik denk aan mijn vader die vandaag zijn laatste werkdag heeft na ruim 40 trouwe dienstjaren. Ik leef met hem mee. Want ik weet wat voorbijgangers zullen gaan vragen: En, ben je nu in een zwart gat gevallen? ‘Een zwart gat?’ Zal mijn vader antwoorden…’nee, zeg, ik plons in een oase van Amstel waar ik heerlijk doorheen zwem op naar de volgende uitdaging! Niet voor 1 gat te vangen, die de Boertjes!
Kim
Lees meer

Ongeveer 3,5 jaar geleden leerden we elkaar kennen. In een winkelcentrum in Alkmaar. Ik had gereageerd op een advertentie. Dat is eigenlijk niets voor mij, maar in dit geval maakte ik graag een uitzondering. Ik was namelijk al een tijdje op zoek naar meer richting in mijn leven, een soort kompas. Waar ik op kan vertrouwen als ik het spoor soms even bijster ben. Je kent het wel, dat er iemand is die je even de weg wijst. Soms is dat zo fijn, zeker voor iemand als ik die veel alleen op weg is in het leven. Het geeft net dat steuntje in de rug, wat zekerheid en gezelschap bovendien. En als het even mis gaat, dan weet hij altijd weer een oplossing te vinden en leidt me weer naar de juiste weg. Hij is nauwkeurig en begrijpt dat tijd geld is. Zo ben ik altijd op tijd en verspil deze niet. en hij zorgt dat ik altijd weer veilig thuis kom. Tom is slim! Ik kan altijd op hem bouwen. En wat ook zo prettig is; Tom spreekt me nooit tegen en vindt het nooit vervelend als ik soms begin te vloeken onderweg, of heel hard mee zing met de radio. En Tom vind het toevallig prima vertoeven in de (volgens een DJ van 538) meest lelijke auto van de single vrouw, de Ford Ka. Heerlijk, die Tom! Ze bestaan, hoor, vrouwen van Nederland!!! In kwadraat!! Je ziet niet dubbel…
Lang leve de Tom-Tom!!!

Kim
Lees meer

<p mce_serialized=”18″>…van een optreden met de Booming Pianos in Amsterdam Arena. Gekkenhuis…, voor de 3 mensen die al kauwende (weliswaar in de maat) bleven luisteren. Het vond plaats van 17.00 tot 18.45, jazeker, da’s hard werken hoor, een baan als deze !!?<p mce_serialized=”18″>Ik ben bijna thuis en het zonnetje schijnt nog, heerlijk. Plots bevind ik me rijdende achter een wit bestelbusje, met op de achterkant de titel : Makrelenman ! Nou, inmiddels ken ik een aantal soorten mannen: De zorgzame man, de handige man, de onbetrouwbare man, de arrogante man, de onweerstaanbare man, de grappige man, de noch-vrouw-noch-man…nou ja, je kent ze zelf ook wel. Maar de makrelenman, kende je die ? Je zult je vast als een vis in het water voelen bij deze man, hoogstwaarschijnlijk houdt hij van romantisch lange strandwandelingen, van zwemmen, heeft hij een gestroomlijnd lichaam en krijg je zeker genoeg aan omega 3 binnen, wat heel gezond voor je is en bovendien goed voor huid en hart, je energie peil, conditie….ja, dat weet makrelenman natuurlijk wel, die is ook niet gek 🙂 En op zn tijd houdt hij van een goed glas droge witte wijn, al met al: een man naar mn hart, die makrelenman….wanneer zie ik hem weer..??
Lees meer